Doel of middel ?

Terwijl er op alle departementen wordt bezuinigd gaat onze staatssecretaris van Ontwikkelingssamenwerking mevrouw Van Ardenne gewoon door met het uitgeven van geld. Deze week werd bekend dat het ministerie van Ontwikkelingssamenwerking (OS) een meevaller van € 300 miljoen op de begroting heeft. Volgens eigen zeggen staat men te popelen om goede ideeën waaraan deze 300 miljoen kan worden uitgegeven.

Het is werkelijk van de gekke dat Nederland – nu het economisch al geruime tijd tegenzit – gewoon geld over de balk blijft smijten aan allerlei projecten die niet of nauwelijks worden geëvalueerd. Nederland draagt van alle EU-landen het meeste bij aan ontwikkelingshulp (0,8% rijk + 0,3% gemeenten en provincie = 1,1 % BBP). Als we nou eens zouden beginnen met dit percentage te halveren tot 0,4%, een percentage wat momenteel door een land als Duitsland wordt uitgegeven. Vervolgens alle projecten jaarlijks evalueren en bij gebleken falen direct te hulp stopzetten. De besparingen die daarmee worden gerealiseerd kunnen voorlopig worden toegevoegd aan de algemene middelen en gebruikt worden voor ons eigen land ingeval van economische tegenspoed. Bijvoorbeeld om onze wegkwijnende ouderen, gehandicapten en andere hulpbehoevende tegemoet te komen. Want door de toenemende vergrijzing zal daar de komende jaren een alsmaar groter wordend geldbedrag nodig zijn. Het lijkt wel een doel op zich te worden om geld uit te geven, terwijl het toch echt een middel moet blijven om armoede in de wereld te bestrijden.